طرح هوشمندانه انگلیسیها برای دانشگاه آزاد
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۲۹۴۱۵۱
در بهار 1354شمسی، حدوداً 3 سال پیش از انقلاب، روزی به دعوت «علی اصغر مهاجر»، مدیر وقت موسسۀ انتشارات فرانکلین شاخۀ تهران، همۀ ویراستاران آن موسسه که زیر نظر شادروان «کریم امامی» کار میکردند، به نشستی دعوت شدند. «نجف دریابندری»، معاون فرهنگی فرانکلین هم حضور داشت. نگارنده هم در آن نشست بود. ... «علی اصغر مهاجر» در آن نشست حرفهای عجیبی زد که مضمون آن را نقل میکنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وضعیتی بر کشور حاکم شده است که امکانی برای ادامۀ فعالیت نمیبیند و دیر یا زود فرانکلین با بن بست رو به رو خواهد شد. با توجه به اینکه نیروهای باتجربهای در زمینههای مختلف نشر با این موسسه همکاری دارند که ثروت و سرمایۀ قابل توجهی هستند، به نخست وزیر[امیر عباس هویدا] چند طرح در چند زمینه پیشنهاد داده شده و او همکاری نیروهای فرانکلین تهران را با دانشگاه آزاد به ریاست دکتر «عبدالرحیم احمدی» تصویب کرده است. از این رو اعضای بخش ویرایش، و بخشی از اعضای بخش تولید فنی و هنری فرانکلین در اختیاردانشگاه آزاد قرار میگیرد.
بعد هم مطالبی در بارۀ اهمیت دانشگاه آزاد (Open University)که طرح هوشمندانهای از سوی متخصصان انگلیسی بوده و آیندۀ «نویدبخش» آن سخن گفت.
این، چکیدۀ گفتههای «علی اصغر مهاجر» در آن نشست بود. پس از پایان یافتن حرف هایش، حاضران واکنشهای متفاوتی بروز دادند. شادروان «کریم امامی» گفت علاقهای به کار در زمینۀ تدوین و انتشار متنهای درسی و آموزشی و دانشگاهی ندارد و حاضر به همکاری با دانشگاه آزاد نیست. به این ترتیب ادیتوریال(بخش ویرایش) که مدیریتش با او بود، به این نتیجه رسید که سرپرست، سرنوشت خود را جدا کرده است. اعلام نظر او نشان دهندۀ تصمیمی فردی بود و گویای این معنا که اعضای ادیتوریال هر کدام خود تصمیم بگیرند. فضایی مبهم و بلاتکلیف ایجاد شد. «نجف دریابندری» هم به همکاری با دانشگاه آزاد تن نداد، اما مخالفتی هم با پیشنهاد «مهاجر» نکرد. بعد هم در انتقال اعضای ادیتوریال و بخش فنی و هنری فرانکلین به تشکیلات جدیدی در دانشگاه آزاد به نام سازمان ویرایش و تولید فنی در دانشگاه آزاد، که مسئولیت آن با دوست دیرینش دکتر «حسن مرندی» بود، کمک کرد. گویا دکتر «عبدالرحیم احمدی» با ریاست دکتر «حسن مرندی» بر سازمان ویرایش و تولید فنی موافق بود. «دریابندری» مدتی با تلویزیون همکاری کرد... شادروان «کریم امامی» به انتشارات سروش رفت و «امیر جلال الدین اعلم» و «محمد تقی زاده»، از اعضای ویرایش، و «اصغر مهرپرور»، مدیر امور فنی، را با خود به انتشارات سروش برد. شمار دیگری از اعضای فرانکلین هم خواسته یا ناخواسته به دانشگاه آزاد منتقل شدند. از فرانکلین شاخۀ تهران فقط جمعی از کارکنان اداری، مالی و خدمات باقی ماندند...
«صنعتی زاده» خود روایتی تراژیک از پایان کار ظاهری موسسه فرانکلین در تهران دارد:
... بعد از بیرون آمدن من هم فرانکلین یواش یواش از حرکت ایستاد و پولهایش ته کشید. شروع کردند به قرض کردن و فروختن داراییهای فرانکلین. هرچه فرانکلین داشت فروختند. مثلا شرکت سهامی جیبی را فروختند. «مهاجر» هم مقدار زیادی از پولها را برداشت و رفت در بورلی هیلز لس آنجلس ملکی خرید و در همانجا مرد. داستانش مفصل است...
«آذرنگ» درباره سرنوشت «مهاجر» و سرمایههای فرانکلین در همان شماره از فصلنامه «بخارا» مینویسد:
... نگارنده نتوانسته است اطلاع مستند و دقیقی در این باره بیابد. اقوال و روایتها متفاوت است. آنچه مسلم است اینکه دارایی قابلتوجهی بوده که بخشی از آن در ایامی که «علی اصغر مهاجر» در ایران بوده، فروخته شده است. برای مثال، اسناد و مدارک فروش شرکت سهامی کتابهای جیبی و دایره المعارف فارسی به موسسۀ انتشارات امیرکبیر موجود است. آنچه جا به جا، منتقل یا از ایران بیرون برده شده است، بدون همکاری شماری از مسئولان امور مالی و حقوقی، که با «علی اصغر مهاجر» از نزدیک کار میکردهاند، امکان پذیر نبوده است. آنها میتوانند بگویند «مهاجر» چه میزان از داراییهای فرانکلین تهران را با خود به خارج برده است. او پس از تعطیل شدن فرانکلین تهران به آمریکا رفت، مستغلاتی خرید، دست به فعالیتهایی زد، کتاب منتشر کرد و خیالات دیگری هم در سر داشت که اجل مهلتش نداد. تا جایی که نگارنده خبر دارد، هیچ یک از اعضای فرهنگی فرانکلین تهران که به فعالیت فرهنگی معتقد بودند و وفادار ماندند، پس از تعطیل شدن فرانکلین نه با او تماسی داشتند، نه به نیکی از او یاد کردند، نه نقش او را در تسریع بخشیدن به پایان روند انحلال فرانکلین و پراکنده کردن جمعی از یاد بردهاند که میتوانست هرگونه فعالیت انتشاراتی را در کشور به بهترین صورت ممکن در زمان خود اداره کند...
«علی اصغر مهاجر» پس از فرار از کشور، در برخی نشریات ضدانقلاب خارج از کشور مانند «راه زندگی» (نشریه تشکیلات فراماسونی روتاری)، فوق العاده و کیهان لندن به لجن پراکنی علیه انقلاب و نظام اسلامی مشغول شد. متاسفانه هنوز امروز در برخی نشریات شبه روشنفکری و به اصطلاح اصلاح طلب از چنین عناصر مفسد و روسیاهی، همچنان به عنوان مفاخر فرهنگی یاد میشود!
سازمان آموزشی نومرز
پس از انحلال و تعطیلی فرمایشی موسسه فرانکلین، تقریبا همه ساختار اداری و سازمانی با همان اهداف و برنامهها، تحت نام موسسهای جدید به نام «سازمان آموزشی نومرز» قرار گرفته و مجددا فعالیت خود را آغاز میکند. این اتفاق در سال 1355 با میدان آمدن سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی و شخص اشرف پهلوی، شکل رسمی به خود میگیرد.
اساسنامه «سازمان آموزشی نومرز» (متشکل از سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی اشرف و موسسه فرانکلین) بدون ذکر نام اشرف پهلوی با حضور وابستگانی همچون «عبدالرضا انصاری» از اعضا و مدیرعامل سازمان خدمات اجتماعی و به مدیریت عامل «علیاصغر مهاجر» به چاپ رسیده و منتشر میشود.
چون رؤسای این سازمان در هیچ سند و مکتوبی بطور روشن درج نشدهاند، تنها از طریق نامههایی که در دوران مختلف امضا کردهاند میتوان به نامهای برخی آنها پی یرد. مانند «علیاصغر مهاجر»(طی نامهای که به تاریخ 26/9/56 به عنوان مدیر عامل امضاء کرده است)، «رضا رزمآرا» (در تاریخ 12/2/57 نامهای را با نام مدیر عامل امضاء نموده) و «علیمحمد شاپوریان» (که در تاریخ 29/8/57 نام خود را به عنوان مدیر عامل در زیر نامهای قرار داده است)، «علی موسوی گرمارودی» (پس از انتصاب توسط «مهدی بازرگان» در تاریخ 29/12/57 در پای نامهای نامش به عنوان مدیر عامل درج شده است) پی میبریم.
«عبدالحسین آذرنگ» از همکاران آن روزهای موسسه فرانکلین و نویسنده و مورخ در قسمت 36 از سلسله مقالات خود درباره تاریخ نشر در ایران در فصلنامه «بخارا» مینویسد:
... همزمان با تعطیل شدن فرانکلین شاخۀ تهران، موسسۀ انتشاراتی جدیدی به نام «نومرز» تشکیل شد که میخواست برنامههای فرانکلین تهران را با تغییرات و اصلاحاتی ادامه دهد. شادروان دکتر «حمید عنایت» و یک آمریکایی به نام «جان نیوتن»، که فارسی را خوب میدانست و روان صحبت میکرد ـ شاید همسرش ایرانی بودـ برای تاسیس نومرز فعالیت میکردند. با شماری از اعضای پیشین فرانکلین تماس گرفتند و آنها را به همکاری دعوت کردند. شادروان «حمید عنایت» و نمایندهای از سوی او، نگارنده را هم به همکاری دعوت کردند، اما چون به موسسۀ تحقیقات پیوسته بودم، همکاری با شادروان «حمید عنایت» امکان پذیر نشد...
-----------------------------------------------------------------------------
برای ورود به گلبرگها بعنوان جامعترین مجله اینترنتی در حوزه سلامت و خانواده بر روی تصویر ذیل کلیک کنید!
تذکر: کاربر محترم! انتشار مطالب دیگر رسانهها از سوی پایگاه خبری تحلیلی بیباک لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانهای منتشر نشده است از طریق بخش "تماس با ما" یا پل ارتباطی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفههای لازم، منتشر گردد.
------------- با کلیک بر روی لینکهای ذیل تمامی روزنامههای کشور را رایگان مطالعه کنید -------------
روزنامههای عمومی | روزنامههای اقتصادی | روزنامههای ورزشی | سایر روزنامهها| هفتهنامه و ماهنامه | نشریات استانی
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۲۹۴۱۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاستگذاری هوشمندانه ایران در جهت فعال شدن بند جریمه در صورت عدم اتصال کامل خط لوله صلح در پاکستان
به گزارش تابناک اقتصادی؛ دیپلماسی انرژی فعال برای کشورهای دارنده منابع نفت و گاز از اهمیت بالایی برخوردار است. به ویژه، کشور ما که به لحاظ ژئوپولتیک وضعیت خوبی دارد و می تواند به عنوان هاب گازی منطقه عمل کند، دیپلماسی برایش اهمیت دارد.
وزارت نفت سیاست های فعالی را در زمینه حل و فصل مشکلات گازی مان با ترکمنستان و از سرگیری سوآپ گاز از این کشور، رفع مشکلات سیاسی با عراق و ترکیه و ادامه صادرات گاز به آن ها و رایزنی برای احیای خط لوله صلح (ایران-پاکستان-هند) به اجرا گذاشته است.
به زعم کارشناسان، این سیاست ها می تواند زمینه ساز برعهده گرفتن نقش موثرتر کشورمان در مراودات گازی منطقه باشد و منافع مان را برآورده کند. به ویژه خط لوله صلح می تواند انحصار روسیه را در صادرات گاز به شرق آسیا بشکند.
اگر بتوانیم با سیاست های فعال نقش موثری در زمینه انتقال گاز در منطقه برعهده بگیریم، تبدیل به هاب گازی منطقه می شویم و این امر منابع اقتصادی، سیاسی و امنیتی بالایی برایمان دارد.
نظرات امین نوربخش، کارشناس انرژی را در ادامه می خوانید.
نوربخش در گفتگو با تابناک اقتصادی در خصوص دیپلماسی فعال انرژی که در دولت سیزدهم در منطقه به اجرا گذاشته است، تصریح کرد: اقدامات خوبی در حال انجام است. به طور مثال، پیگیری موضوع سوآپ گاز از ترکمنستان اقدام مثبتی است و باید ادامه یابد. از نظر بنده، ما باید موضوع ادعاهای ترکمنستان از ایران در زمینه مطالبات گازی اش را مسکوت بگذاریم و همچنان به سوآپ گاز از این کشور ادامه دهیم و این موضوع را در کنار آن و از طریق مسالمت آمیز پیگیری کنیم.
وی ادامه داد: مراودات گازی خود را با ترکمنستان نباید به تعیین تکلیف مطالبات ادعایی عشق آباد در خصوص طلب گازی از کشورمان موکول کنیم. اقدامات وزارت نفت در خصوص حل و فصل مشکلات مربوط به این موضوع را مثبت می دانم و باید ادامه یابد.
این کارشناس انرژی توضیح داد: ترکمنستان یکی از بزرگ ترین دارندگان منابع گازی است و با توجه به موقعیت جغرافیایی اش که محصور در خشکی است، به کشور واسطی برای انتقال گاز نیاز دارد. ما نباید به سوآپ صرف از ترکمنستان بسنده کنیم. خوب است که وزارت نفت تلاشش را در راستای واردات بخشی از گاز ترکمنستان و صادرات آن نیز به کار بگیرد.
نوربخش گفت: پیگیری موضوع خط لوله صلح ایران-پاکستان را توسط وزارت نفت مثبت می بینم. این اقدام خوبی است که به اجرا گذاشته ایم. خبرهایی هم منتشر شده است مبنی بر اینکه اسلام آباد تمایل خود را به تکمیل این خط لوله در خاک پاکستان مطرح کرده است. خوب است که به فکر استفاده حداکثری از فرصت پیش آمده هستیم و رایزنی ها را در این خصوص با اسلام آباد شروع کرده ایم. حتی شاید در شرایط فعلی ایجاد شده بعد از جنگ اوکراین، بتوان با رایزنی روسها و مشارکت آنها در صادرات گاز، هند را هم مجددا وارد این پروژه کرد.
وی ادامه داد: هر چقدر مراودات ما در زمینه گازی با همسایگان و کشورهای منطقه بیشتر شود، وابستگی آن ها به ما افزایش می یابد و جایگاه مان در منطقه تقویت می شود. با توجه به این مسائل، احتمالاً گسترش روابط تهران و اسلام آباد در حوزه انرژی با مخالفت واشنگتن مواجه می شود. اما اگر توافقات بین سران دو کشور در سطوح بالای سیاسی صورت بگیرد، مسئله قابل حل و فصل است. اگر لازم شد در ارتباط با پاکستان می توانیم از گزینه شکایت در دادگاه های بین المللی استفاده کنیم. البته الان فضا مثبت است و می توانیم از طریق مذاکره موضوع را پیش ببریم.
این کارشناس انرژی خاطرنشان کرد: پاکستان با قطعی های گسترده برق روبروست و ال ان جی وارداتی اش بسیار گران تمام می شود. به همین دلیل به واردات گاز از ایران احتیاج دارد. با پیگیری موضوع در سطوح بالای سیاسی می توانیم بستری برای افزایش مراودات خودمان با پاکستان در حوزه انرژی ایجاد کنیم.